"Kelebek Etkisi" diye klişe bi başlık yazmiycam !

    Yoğun ısrar ve destek sonunda, kasım ayında "Bu 2 gün içinde artık bu defteri kesin yapicam" dedikten sonra, tam bir ay sonrasında tamamladım.
geriye birtek sayfalarını dikip, tutkallamak kaldı  . . . Umarım bu gece biter demek istiyorum fakat gerçekçi olalım, yarın sabahtan önce dikmeye başlayamiycam sayfalarını . . .

    Ama çarşambaya biter.. valla biter . . .
Çarşamba sabahı tam ve bitmiş bir kelebek defteri bekliyor olur sevgili F.'yi

Uzuuuun Bir Aradan Sonra

Yazdan beri verdiğim, aylaaaar süren aradan sonra yeniden "bişeyler bişeyler bişeyler" yapıyorum....
Yeni yılda yeni defterler ve yeni mobilyalar . . .

Teşekkürler M., tüm sevgin ve desteğinden ötürü . . .

Love, Peace & Music

   The Doors ve hippi müzikleri eşliğinde bulduğum içimdeki minik hippie'nin dışa vurumu kuşkusuz daha başka bir şekilde olamazdı. Son zamanlardaki ruh halimin yansıması bu minik defter umarım yeni sahibini de mutlu eder.

    Bu seferki diğerlerinden bi nebze daha farklı yapıldı. Eskiden çizgi çizgi işlerken desenleri, bu seferkinde devamlılık sağlayıp boşluksuz işledim. Açıkçası ben böyle daha çok sevdim. Sanırım bundan sonra bu şekilde çalışıcam aksini istemediğiniz takdirde. . .

çepe çevre peçeteden çerçeveye

    Nisandan bu yana bayaa bir zaman geçmiş. hiçbirşey yapmadım değil tabi fakat post etmedim pek. gerek sınavlar gerek kişisel buhranlar . . .

    Caddede amaçsızca gezdiğim bi gün girdiğim bir mağzada bir peçete görüp "Aman Tanrım! bu peçete ile duvar kaplamak istiyorum" demiştim. :) :) :) evet belki biraz manasız çepe çevre peçete ile kaplamak bir odayı ama istediğim tam olarak da buydu. . . Baktım duvar büyük, kolonu kaplayıp diyip paketlerce almıştım :) tabii ki ne duvar ne kolon, hiçbirisi gerçekleşmedi ama bu gün hoş birşeye dönüştüler, mutlu oldum :)

    Benim için çok değerli bir arkadaşıma (belki de en değerli birkaç kişiden birisi) yaptığım çerçevede hayat buldular :) muhakkak ki daha detaylar üzerinde çalışabilirdim fakat istedim ki herşey o peçete olsun yalnızca. başka hiçbir detay ile dikkati ufacık da olsa çekmek istemedim başka yere. . .  ama bir dahaki çalışmam muhakkak ki daha gözalıcı olucak, hatta şimdiden bir kaç fikrim var yanı çerçevenin bir benzeri ile ilgili. ama şimdilik size bu kadar. uzun zaman sonra alıştıra alıştıra başlıyorum yeniden çalışmalara :)

Umarım hoş görünmüştür sizin de gözünüze :)

eiffel kulesi inşaası bitti || oldukça romantik oldu gibi :)

    

          Talihsiz mimari denememin ardından, daha tutarlı, oldukça romantik bir Tour Eiffel yapmayı başardım . . . mükemmeliyete giden yolda elbette ki empirik öğrenme sürecine tabiiyiz :)
 Asıl hoş olanı ise, teslimattaki gecikmeme rağmen, sahibinin gerçekten de gözlerinin içi gülerek almış ve de beğenmiş olmasıydı :)
 Önünde Eiffel Kulesi olan defterin arkasında ise "J'aime Paris " yazısı işli . . .

eiffel kulesi'ni yapıyorum || evet sanırım böyle diyebilirim . . .

  Yeni gelen bir siparişim için, Eiffel Kulesini yapmayı denedim ancak 2 gece uyumayıp yeni sınavdan çıkmış olmanın verdiği bir yaratıcılıkla Pisa Kulesi tarzı, sola eğik bir Eiffel Kulesi çıktı ortaya . . .  


   Mimar Sinan Edirne'deki Selimiye Camiini yaptıktan sonra onun tamamlanmış halini görmeye gelen muazzam kalabalığın içinden bi çocuk çıkıp
 " bunun minaresi yamuk" der. Kalabalıktan yükselen "kim bu kendini bilmez?" , "koskoca Mimar yamuk mu yapacak..."  laflarına aldırmayan Mimar Sinan çocuğa sorar: "Ne yöne eğik ?"
çocuk "sağa" der ve bunun üzerine Mimar Sinan kalfalarını çağırarak minareye bir halat bağlatır. sola doğru çekmelerini söyler . . .
çocuğa döner sorar: "Düzeldi mi şimdi?" 
" biraz daha" diye yanıt verir çocuk.
Mimar Sinan'ın başının bir hareketiyle kalfaları biraz daha sola çekerler ve çocuk "Şimdi düzeldi. " der.


Bu yıllar önce yine bir mimar olan babamın anlattığı bir hikayeydi. devamı var mıydı? özü neydi? hatırlamasam da, severim bu hikayeyi. hatırlayınca, sizle de paylaşayım dedim :)

pek yakında . . .

alçı kabartma ayna